KAMBUR
İnsanlar ihtiyaçları oldukları kadar yanındadırlar... ''Neden takıldın ki bu kadar'', dedi. ''Senin kimseye ihtiyacın olmaz.'' Kimseye ihtiyacının olmaması ne kadar rüzgarlı bir yerdi, haberi yoktu. Bazı insanlar yaş almaz, yaşlanır. Yorgun, bitik ve küskün. Her şey bitmiş gibi gelen bir anda kaç yaşında olduğunun ne önemi olabilir ki? Derinin altına gizlenmiş bir utanca benzer bazen hatalar, neşterle kesip atmanın çok mümkün olmadığı. Tadı kaldığında damağında ne kadar da acı olduğunu hissetmenin keskinliği, yalnızca küpüne zarar değilken, bu kadar acı tat nereden geliyor ki? Ben yine de dedim ki ''hayat pek de çilekli pasta değil'' onun yaptığı gibiyse olabilirdi belki... ''biraz limon aromalı''... Herkesin alamayacağı bir tat. Beni ikna etmeye çalıştı belki de hayat dünya gibidir diye... Dünya emindi ben biliyordum, kendinden emindi çünkü sonunu bekliyordu.Sonu gelsin diyeydi tüm bunlar, bütün olan b