DÜŞLERİN KIYISINDA
Durdu ve düşündü o an. Her şeyden vazgeçtiğini sandığında içinden: - Kuş olup uçmak, balık olup suda nefes almak istiyorum. Dedi. Sonra düşünmek bile istemedi zira sürekli kendi kendine konuşuyor ve sürmeli hayaller kuruyordu. Bunda da sıkıntı yoktu aslında. O sadece yorulmuştu. Her Türk kahvesi içtiğinde fincanı gerçekten bir dilek dileyip kapatmaktan belki de. Durmaksızın bir şeyler ummak yerine umursamaz olup o sonsuz ummanların kıyılarındaki darmadağın ormanlarda bir yılkı olmayı tercih etmeliydi galiba. Yine de dedi ki içinden bu kez: - O son sevdalın da titretmedi mi içinde artık var olmadığını düşündüğün kemanın tellerini? Duymadın mı o melodiyi? Müzik falan duymak istemiyordu. Söz edilemiyordu ki hakkında aşkın. O da yalan bir rüyaydı. Sanki aşık olmak için yaratılmıştı da kimsenin kalbine dokunmuyordu bakışları. Eski zamanlarda her şey ne kadar da güzelmiş oysa. Ne kadar gerçek. - Yanlış zamanda doğ