Iyi hissettirecekse benden nefret edebilirsin
Oturduğum o masada dank eden "benim burda ne isim var" düşüncesi artik alnımdan kan getirmeye başladı.
Iki kaşımın arasından süzülüp dudagimda birikti ve ağzımdan nefes aldığım ilk anda genzime kaçtı . Yutkundum ve geçmedi .
Bir baska vakit, bir başka simayla, kel alaka bir soruyu "evet" diye cevapladım.
Keza içerde sigara içilip icilmediginin benim nezdimde bir önemi yoktu.
Evin nasil koltuğunun önemi yoktu,
Yer yatağı mı çekyat mı olduğu önemli değildi
Ve hatta kiminle yattığımın da önemi kalmadı
Eller önemini yitirmişti
Başka bir gün artik birinin hayatı değerli kılma ihtimalinin de bir anlamı kalmadı, karanlıkta durmayı öğrenmiştim . Dimdik, duvar gibi durmayı öğrenmiştim .
Milyon kez göz göze gelmiş ve sadece yürüyüp gitmiştim .
En zoru buydu .
Sana milyon kez yalan söyledim.
Milyon kez iğrendim senden.
Ama senle hic alay etmedim.
Seni ve içinde sen barındıran her seyi ciddiye almıştım .
Şimdi, bunların da bir önemi yok.
Göğsümde zırh, dilimde zehir kimse beni yaralayamaz sandım .
Içimde hiç geçmeyen bir yarayla yaşarken üstelik .
Deliriyordum, bir baska ikindi vakti fark ettim bunu ve bunun beni beklemediğin gerçeğiyle bir ilgisi olmalıydı .
Ellerime gölge düştü beni unuttuğunu hissettiğimde, siyaha çaldı işaret parmağım.
(Unut beni, ne olursun unut)
Iyi oldukça, yaralanmadıkça, düşmedikçe daha da kırılgan oldum.
Bir şekilde beni hiç kırmadın .
Ve...
Ben bir şekilde seni hep affettim .
Yine de...
Affedemiyorum. Affetmeyecegim de. Affetmek bencilliktir çünkü .
En büyük bencilliğimdin . Daha ne söylenir ki?
Tüm bu kan tükürmüşlüğün içinde sana sana söylemek istediğim bu aslinda .
Çok yorgunum ve istersen benden nefret et.
Senle alay ettiğimi düşün .
En özel olduğumu hissettiğim bir anda affettim seni çünkü . Bundan ötesi yok.
Gücün yok, biliyorum.
Eğer,
Iyi hissettirecekse benden nefret edebilirsin-sevgilim-
Iki kaşımın arasından süzülüp dudagimda birikti ve ağzımdan nefes aldığım ilk anda genzime kaçtı . Yutkundum ve geçmedi .
Bir baska vakit, bir başka simayla, kel alaka bir soruyu "evet" diye cevapladım.
Keza içerde sigara içilip icilmediginin benim nezdimde bir önemi yoktu.
Evin nasil koltuğunun önemi yoktu,
Yer yatağı mı çekyat mı olduğu önemli değildi
Ve hatta kiminle yattığımın da önemi kalmadı
Eller önemini yitirmişti
Başka bir gün artik birinin hayatı değerli kılma ihtimalinin de bir anlamı kalmadı, karanlıkta durmayı öğrenmiştim . Dimdik, duvar gibi durmayı öğrenmiştim .
Milyon kez göz göze gelmiş ve sadece yürüyüp gitmiştim .
En zoru buydu .
Sana milyon kez yalan söyledim.
Milyon kez iğrendim senden.
Ama senle hic alay etmedim.
Seni ve içinde sen barındıran her seyi ciddiye almıştım .
Şimdi, bunların da bir önemi yok.
Göğsümde zırh, dilimde zehir kimse beni yaralayamaz sandım .
Içimde hiç geçmeyen bir yarayla yaşarken üstelik .
Deliriyordum, bir baska ikindi vakti fark ettim bunu ve bunun beni beklemediğin gerçeğiyle bir ilgisi olmalıydı .
Ellerime gölge düştü beni unuttuğunu hissettiğimde, siyaha çaldı işaret parmağım.
(Unut beni, ne olursun unut)
Iyi oldukça, yaralanmadıkça, düşmedikçe daha da kırılgan oldum.
Bir şekilde beni hiç kırmadın .
Ve...
Ben bir şekilde seni hep affettim .
Yine de...
Affedemiyorum. Affetmeyecegim de. Affetmek bencilliktir çünkü .
En büyük bencilliğimdin . Daha ne söylenir ki?
Tüm bu kan tükürmüşlüğün içinde sana sana söylemek istediğim bu aslinda .
Çok yorgunum ve istersen benden nefret et.
Senle alay ettiğimi düşün .
En özel olduğumu hissettiğim bir anda affettim seni çünkü . Bundan ötesi yok.
Gücün yok, biliyorum.
Eğer,
Iyi hissettirecekse benden nefret edebilirsin-sevgilim-
Yorumlar
Yorum Gönder