Alelacele

     Üç dört parça bulaşık vardı mutfakta, yarım yamalak yıkayıverdim. Bu sırada çamaşırlıkta çoraplar kurumuş toplanmayı bekliyorlardı. Baktım da ne kadar desen desen ve renkliler. Bilinç altımı yansıtıyorlar sanırım. Hemen eşleyip, iç içe sokup, topladım onları. Çekmeceye attığım gibi çoraplarımı, odamın dağınıklığı yordu beni. O kadar uzun boylu değil ama sonra halledeyim odayı deyip hızla uzaklaştım. 
     Sanki çok zamanım varmış gibi bilgisayarı açıp, hareketli bir Sezen Aksu şarkısı açtım. Çok sevdiğim o dostun dediği gibi duygusal şarkılarından daha başarılılar galiba gerçekten. ''Böyle de nispet olmaz ki seni gidi zalim yar...''
     Evden biran önce çıkmam gerektiği için biraz dans etmeye karar verdim, dans edip bir yandan da çarşafları dürüp kanepenin altına koymayı başardım. Boş şişeleri torbaya koydum akabinde, keşke baş ağrımı da çıkartıp atabilsem aynı şekilde. 
     Dişlerimi fırçaladım hızlıca, duşa girdim ardından. Duş ve banyo ayırımını yapabiliyormuşum gibi. Standart yıkanma sürecim var. Uzun sürmediği için duş demeyi tercih ediyorum, daha havalı oluyor. Sanki altın suyuyla yıkanırmış gibi. 
     Bu arada duşa girmeden önce giyeceklerimi belirlemiştim, çıktığım gibi giyindim o yüzden. Hiç zaman kaybetmedim bu aşamada. Saçımı kurutup 'image maker' edasıyla saçıma şekil verdim. Aynadaki görüntüye yine hayran kaldım. Kahretsin, ya cidden çok iyiyim ya da bu öz güven sonum olacak!
     Bu akşam evde kalmamaya karar verdim saatler öncesinde, o yüzden sırt çantamı hazırladım. Yine kaplumbağa gibi gezeceğim için mutluyum zira kaplumbağalar en sevdiğim hayvanlar arasında. Sonraki gün işe gideceğim için mutsuzum ama yine de işte giyeceklerimi de ütüleyip aldım yanıma. 
     Sonuna gelmiş görünüyordum, hazırlık bitmişti. Tam anlamıyla hazırdım evet. Yere eğilip serdim halıya kıçımı. Sigara yaktım, geç kalıyordum bir yandan. Aceleye getirmemeye karar verdim. Aheste aheste içtim. Yine bin bir şey geçti aklımdan. Kendi kendime canımı sıkmaya gerek yok şimdi. Düşünüp düşünüp kendini kahretme eylemi de aceleye gelecek bir şey değil. 
     Yine de durduk yere kahredip kendimi öyle çıktım evden, yüzüme bir gülümseme çizip.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bu mutlu sonlu bir hikaye

Kelebekler ve Uçurtma

Batak